Multitalent

Of zijn X-factor nu aan zijn haar te danken is of niet, laten we even in het midden, maar zijn lievelingsdier is zonder twijfel een leeuw. Voordat hij bij de Red Lions kwam, was Arthur al een multitalent in hart en nieren. Hij werd zelfs bijna tennisser, net als Roger Federer, een van zijn grootste idolen. Op vijfjarige leeftijd werd hij lid van de KHC Dragons in Brasschaat, de lokale hockeyclub die opvallend veel talent kweekt en de grootste leverancier is voor onze Red Lions.

Zijn talent bleef niet lang onopgemerkt, want op zijn vijftiende werd Arthur geselecteerd voor het ijzersterke eerste elftal van de mannen. Amper een jaar later sloot hij zich aan bij de Red Lions, waar hij hun jongste speler werd.

Het mooie is dat mijn ouders me altijd de vrijheid gaven om te kiezen wat ik leuk vond. Ik werd nooit in een bepaalde richting geduwd. Ik deed de dingen die ik leuk vond. Het enige wat van me verwacht werd, was inzet. Toen ik eenmaal mijn keuze had gemaakt, vonden ze dat ik altijd alles moest geven, elke training en elke wedstrijd. Dat was voor mij geen probleem. Ondanks het drukke sportschema konden mijn broer en ik toch nog tijd vrijmaken voor extra training in de tuin.

Antwerpse handen

Je zult Arthur nooit betrappen op ijdelheid of overdrijving. Nuchter als hij is, blijft hij opmerkelijk kalm onder alle lof, succes en prijzen.

“Mijn vrienden noemen mij vaak 'chansaar', wat geluksvogel betekent. Je hoeft alleen maar een beetje hockey te spelen, vertellen ze me, maar terwijl zij op zaterdagavond uitgaan, lig ik in bed te slapen. Voordat zij eindelijk uit bed komen op hun luie zondag, heb ik al uren op het veld doorgebracht. Het is waar dat ik geluk heb dat ik elke dag kan doen wat ik het liefste doe, maar topsport vereist offers en je moet bereid zijn die elke dag te brengen. Elke topsporter weet wat ik bedoel.

Als je hem vraagt ​​of hij deze prijs heeft gekregen vanwege een buitengewoon talent of omdat hij gewoon beter en harder werkt dan de rest, verwijst hij naar Antwerpen:

“Misschien heb ik gewoon goede handen?”

Het winnen van de Wereldbeker

De beste hockeyer ter wereld heeft geen langetermijnplannen; het winnen van het WK in december is al een doel om op te focussen. Zijn team staat centraal in alles wat hij doet, hun doel is zijn doel, en in alles wat hij zegt en doet, staan ​​zij centraal in zijn daden.

Arthur Van Doren: "Ik voel me ongelooflijk vereerd dat ik beide prijzen win, temeer omdat de andere genomineerden ongelooflijk getalenteerde atleten en geduchte tegenstanders zijn. Dit had ik niet zien aankomen, nee. Maar zonder mijn teamgenoten, de staf en de coaches was niets mogelijk geweest. Zij hebben me gemaakt tot de atleet die ik nu ben, daarom gaat alle dankbaarheid die ik voel naar hen uit. Ik wil deze prijzen graag aan hen opdragen."